ŁOKIEĆ
Staw łokciowy stanowi anatomiczne połączenie pomiędzy ramieniem i przedramieniem.
Ze względu na dużą liczbę struktur współtworzących okoliczne nerwy, jest to jedno z najbardziej skomplikowanych połączeń tego typu w organizmie człowieka. Tym samym trudno jest przywrócić jego pełną sprawność po urazie.
Ból łokcia jest bardzo często związany z jego nadmierną eksploatacją.
Wiele dyscyplin sportowych oraz hobby wymaga wykonywania zadań, które polegają na powtarzalnych, monotonnych ruchach w obrębie łokcia, ręki czy ramienia.
Ból w łokciu niekiedy może mieć podłoże zapalne, ale ogólnie rzecz biorąc, jest zdecydowanie mniej podatny na uszkodzenia związane z jego wyniszczeniem niż wiele innych stawów.
Ból stawu łokciowego, ból ręki, spuchnięty łokieć mogą być objawami choroby zwyrodnieniowej stawów (ból łokcia w nocy). Takie dolegliwości mogą także zostać wygenerowane przez zapalenie ścięgien (tendinopatie) oraz przyczepów ścięgnistych Do tych drugich zaliczamy np.łokieć golfisty oraz łokieć tenisisty.
ŁOKIEĆ GOLFISTY, A TENISISTY… JAKIE RÓŻNICE
Łokieć tenisisty obejmuje mięśnie prostowniki nadgarstka, natomiast łokieć golfisty dotyczy mięśni zginaczy nadgarstka.
Łokieć tenisisty najczęściej dotyka informatyków, pracowników biurowych, kucharzy, monterów i mechaników.
Natomiast łokieć golfisty jest popularny u stolarzy, malarzy, ogrodników i sportowców, których dyscypliny wykorzystują elementy rzutów, wspinania się i dźwigania ciężarów.
Oba te schorzenia przeważnie objawiają się bólem.
Łokieć tenisisty występuje po bocznej stronie stawu łokciowego i narasta w trakcie ruchu wyprostowanego nadgarstka. Ból może objawiać się w pracy lub podczas codziennych czynności jak podniesienie szklanki czy przywitanie się.
Łokieć golfisty generuje ból po przyśrodkowej stronie stawu łokciowego i pogarsza się przez zgięcia w stawie nadgarstkowym oraz przez ruchy pronacji przedramienia, zwłaszcza przy zgiętym do kąta prostego stawu łokciowego.
W przypadku wystąpienia bólu przede wszystkim należy zmniejszyć obciążenia i wykonywać dużo przerw w problematycznych czynnościach. Niezbędne są także regularne ćwiczenia rozciągające i wzmacniające. W ten sposób poprawia się ukrwienie, elastyczność i odporność na obciążenia. Podstawą jest jednak szybkie działanie, czyli zmniejszenie czynników powodujących bóle już na etapie pojawienia się pierwszych dolegliwości.
Postępowanie zachowawcze uwzględnia odciążenie struktur chorobowych, a także różnego rodzaju terapie manualne.
Poprawienie ukrwienia i zachowanie właściwej ruchomości można uzyskać za pomocą masażu poprzecznego, który składa się z części aktywnej i rozluźniającej.
Innym sposobem są techniki mięśniowo-powięziowe, które przywracają prawidłowy tonus mięśni, elastyczność w obrębie całej kończyny i ślizgi między tankami.
Poza terapią manualną stosuje się terapię falą uderzeniową, kinesiology taping oraz ostrzykiwania osoczem bogatopłytkowym.
Stosuje się tu często także ultradźwięki ( fizjoterapia fizykalna).
Co nie zmienia faktu, że dużą rolę w działaniu i sprawności naszego łokcia odgrywa ruch dłonią, nieprzeciążanie łokcia, czyli także nie przeprostowywanie go.
Ból ma zazwyczaj charakter bólu miejscowego.
Zdarza się, że ból jednak promieniuje i dotyczy nie tylko samego łokcia, ale także wszystkich struktur, które go otaczają. Wtedy pomocny staje się masaż, ale także zastosowanie neuromobilizacji czyli techniki która usprawnia dodatkowo działania nerwów przebiegających i unerwiających naszą kończynę.
Co ważne... tego naprawdę nie trzeba się bać.
Polska zaczyna wchodzić w strefę doceniania rehabilitacji\ fizjoterapii ruchowej. Tzn nareszcie ludzie zaczynają doceniać czyjeś dłonie, które szkolą się przecież cały czas. Coraz bardziej na szczescie odchodzi się od zabiegów fizykalnych czyli od lasera, pola magnetycznego. To w końcu staje na drugim planie. Jako ewentualnie wspomaganie, a nie jako pierwszoplanowe rozwiązanie problemu.
Dbajcie o siebie !
Pozdrawiam,
Natalia Komarnicka ! 😊