cz. 1: Nieuporządkowane pożądanie
Niekiedy ludzie mówią: on grzeszył, popełnił grzech, bo widzą coś na zewnątrz, np. zły czyn albo jego skutki. Tak naprawdę jednak my do końca nie wiemy czy i kiedy ktoś popełnił grzech, bo często jest on niewidoczny dla ludzi z zewnątrz. Jest w tym wiele dla nas pocieszenia, bo gdyby wszystkie nasze grzechy były widoczne, gdyby to, co dzieje się w naszym sercu mogli dojrzeć inni, to moglibyśmy się niejednokrotnie załamać. Na szczęście ludzie wszystkiego nie widzą, my sami też wszystkiego u innych nie widzimy. Nawet utarło się powiedzenie, że jak nie widzę to zdrowszy będę…
Pan Bóg jednak widzi wszystko i wie wszystko, także to, co dzieje się w naszym sercu. I dlatego nie możemy lekceważyć przykazań odnoszących się do czegoś, czego początkowo (albo nawet stale) nie widać, ale to jest! I tym trudniej niekiedy dla nas przyznać się do czegoś, co w nas jest najbardziej ukryte. Niekiedy sami nie chcemy się do tego przyznać przed sobą…
1. Dwa przykazania o pożądaniu: osób i rzeczy
Bardzo często łączymy przykazanie dziewiąte z dziesiątym, albo dziewiąte z szóstym a dziesiąte z siódmym. Najkrócej rzecz ujmując: dziewiąte przykazanie odnosi się do osób, a dziesiąte do rzeczy, szóste i siódme do czegoś co ma odzwierciedlenie w czynie, a dziewiąte i dziesiąte do tego, co dokonuje się – najczęściej uprzednio - w sercu.
Pan Bóg jednak utworzył osobne przykazania, a więc istnieje między nimi jakaś istotna różnica i Stwórca widocznie chce nam przez nie powiedzieć coś bardzo ważnego.
2. Czym jest pożądanie?
Święty Jan rozróżnia trzy rodzaje pożądania, czyli pożądliwości: pożądliwość ciała,pożądliwość oczu i pychę życia. Zgodnie z katolicką tradycją katechizmową dziewiąte
przykazanie zakazuje pożądania cielesnego; dziesiąte przykazanie zabrania pożądania dóbr drugiego człowieka. Katechizm podaje, że w sensie etymologicznym pojęcie "pożądanie" może oznaczać każdą gwałtowną postać pragnienia ludzkiego. Teologia chrześcijańska nadała temu pojęciu szczególne znaczenie pragnienia zmysłowego, które przeciwstawia się wskazaniom rozumu ludzkiego. Św. Paweł Apostoł utożsamia je z buntem "ciała" wobec "ducha". Pożądanie jest konsekwencją nieposłuszeństwa grzechu pierworodnego (Rdz 3, 11). Wywołuje ono nieporządek we władzach moralnych człowieka i nie będąc samo w sobie grzechem, skłania człowieka do popełniania grzechów.
3. Dziewiąte przykazanie chroni związek mężczyzny i kobiety
Dziewiąte przykazanie nie sprzeciwia się pożądaniu samemu w sobie, lecz nieuporządkowanemu pożądaniu. „Pożądliwość", przed którą przestrzega Pismo Święte, jest panowaniem popędów nad duchem, dominacją instynktu nad całym człowiekiem i wywołaną przez to skłonnością do grzechu.
Pociąg seksualny między mężczyzną a kobietą został stworzony przez Boga i jest dlatego dobry. Należy do istotowej sfery płciowości i stanowi konstytutywny element ludzkiej biologii. Ma prowadzić mężczyznę i kobietę do związku i umożliwić narodziny z ich miłości potomstwa. Ten związek jest właśnie chroniony przez dziewiąte przykazanie. Przez igranie z ogniem, czyli przez lekkomyślne obchodzenie się z erotycznymi płomieniami, nie wolno narazić na szwank małżeństwa
i rodziny. Dlatego wyraźnie mówi się zwłaszcza chrześcijanom: Ręce precz od zamężnych kobiet i żonatych mężczyzn! [tak mówi Youcat]
Na podstawie Katechizmu Kościoła Katolickiego dla młodych Youcat 462- oraz KKK 2514 -2515 opracowała Gabriela Seifert-Knopik