Odpusty zupełne można zyskiwać nawet codziennie. Są też specjalne okazje na uzyskanie odpustów w ciągu roku liturgicznego. Niektóre zaś są związane z nawiedzeniem kościoła lub kaplicy, inne możemy zyskać z okazji obchodzonych rocznic albo są związane z udzieleniem błogosławieństwa. Możemy je ofiarować za zmarłych albo uzyskać dla siebie w celu zgładzenia kary doczesnej, o czym była mowa w poprzednich artykułach.
Całość nauki o odpustach zawarta jest w dwóch dokumentach Kościoła, którymi są:
1. Indulgentiarum doctrina – konstytucja apostolska Ojca Świętego Pawła VI z dnia 1 stycznia 1967 r. oraz 2. Enchiridion indulgentiarum – wykaz odpustów Penitencjarii Apostolskiej z dnia 16 lipca 1999 r. Papież ma też prawo udzielać nadzwyczajnych odpustów.
I. ODPUSTY, KTÓRE MOŻNA ZYSKIWAĆ C O D Z I E N N I E
1. Za pobożne odmówienie … [jednej tajemnicy] Różańca Świętego, w sposób ciągły, z rozważaniem tajemnic różańcowych, w kościele albo w kaplicy albo rodzinie albo we wspólnocie zakonnej, we wspólnocie wiernych, zwłaszcza gdy wiele osób gromadzi się w jakimś szlachetnym celu (n. 17 § 1, 1o).
2. Za czytanie Pisma świętego z czcią należną Słowu Bożemu i na sposób lektury duchowej przynajmniej przez pół godziny z tekstu zatwierdzonego przez władzę kościelną (n. 30 § 1). Kto nie może czytać osobiście, wystarczy gdy słucha czytającego nawet przez środki audiowizualne (n. 30 § 2).
3. Za nawiedzenie i adorowanie Najświętszego Sakramentu przez pół godziny [nie musi być wystawiony] (n. 7 § 1, 1o).
4. Za pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej - przed stacjami prawnie erygowanymi - połączone z rozważaniem Męki i Śmierci Chrystusa - i przechodzeniem od stacji do stacji; w publicznym odprawianiu wystarczy przechodzenie prowadzącego (n. 13, 2o). Prawnie przeszkodzeni mogą przez kwadrans czytać i rozważać Męką Pańską (n. 13, 2o, 1).
5. Za pobożne łączenie się przez pośrednictwo radia czy telewizji z nabożeństwem Drogi Krzyżowej odprawianej przez Ojca Świętego (n. 13, 2o).
6. Za pobożnie odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu publicznie wystawionego lub przechowywanego w tabernakulum. Jeżeli wierny z powodu choroby lub innej słusznej racji nie może wyjść z domu, ale odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, pod zwykłymi warunkami również zyskuje odpust zupełny (Dekret Penitencjarii Apostolskiej z dnia 12.01.2002 dotyczy całego terytorium Polski).
II. ODPUSTY, KTÓRE MOŻNA ZYSKIWAĆ W C I Ą G U R O K U (cz.1)
7. W Nowy Rok (1 stycznia): za pobożny udział w śpiewie lub recytacji w kościele lub kaplicy hymnu "O Stworzycielu, Duchu przyjdź" (n. 26 § 1, 1o).
8. W każdy piątek Wielkiego Postu: za odmówienie przed obrazem Jezusa ukrzyżowanego po przyjęciu Komunii świętej modlitwy "Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu" (n. 8 § 1, n. 2o).
9. W okresie Wielkiego Postu: za udział w nabożeństwie „Gorzkich Żali” w jakimkolwiek kościele lub kaplicy na terenie Polski wierny zyskuje odpust zupełny raz w tygodniu w okresie Wielkiego Postu (Pismo Penitencjarii Apostolskiej z dnia 06.02.1968).
10. W Wielki Czwartek: za pobożne odmówienie hymnu "Przed tak wielkim Sakramentem" podczas uroczystej repozycji Najświętszego Sakramentu po Mszy Świętej Wieczerzy Pańskiej (n. 7 § 1, 2o).
11. W Wielki Piątek: za pobożne uczestniczenie w liturgii Wielkiego Piątku połączone z adoracją Krzyża (n. 13, 1o).
12. W Wielką Sobotę: za odnowienie w czasie liturgii Wigilii Paschalnej przyrzeczeń chrzcielnych według formuły zatwierdzonej przez Kościół (n. 28 § 1).
Gabriela Seifert-Knopik (posłużyłam się opracowaniem ks. Edwarda Gabryel’a oraz o.
Bonifacego H. Knapika OFM)